Wednesday, April 26, 2006

Ցեղասպանութեան զոհերի յիշատակի օրւայ կապակցութեամբ

91 տարի է անցել 20-րդ դարի առաջին ցեղասպանութեան ոճրագործութիւնից: Այն ոճիրը որը իրագործւեց ծայրայեղ մոլեռանդ պանթուրքիստ վայրագների ձեռքով Օսմանեան կայսրութեան օրոք:
Այօ, խօսքը գնում է հայերի ջարդին որը ցաւօք դեռ մնացել է անպատիժ, չնայած ճանաչւել ու դատապարտանքի է ենթարկւել Եւրախորհուրդի եւ տարբեր երկրների ու կազմակերպութիւնների կողմից:
Ականատես ենք թէ ինչպէս Թուրքիան դեռ հերքում է իր ձեռքով իրագործւած ոճիրը եւ խեղաթիւրում պատմութիւնը: Տեսնում ենք թէ ինչպէս Թուրքիայի պետութիւնը կոտորածի տարիներից սկսեալ մինչ այսօր, հիմք ունենալով իր պատմական վանդալական քաղաքականութեան փորձել է ոչնչացնել, չէզոքացնել կամ «թուրքացնել» հայկական պատմամշակութային բոլոր ժառանգութիւններն ու յուշարձանները որոնք գտնւում են երկրի տարածքներում:
Թերթելով Ադրբեջանի վերջին մի քանի տասնեակ տարիների պատմութեան էջերը անդրադառնում ենք թէ ինչպէս Ադրբեջանի կառավարութիւնը ընդօրինակելով Թուրքիայի պանթուրքիստական ու հակահայկական քաղաքականութիւնը փորձել է ջնջել ու տեղահան անել հայ բնակչութեան ու ոչնչացնել կամ «աղւանացնել» հայոց յուշարձանները: Դրա փաստն է Ղարաբաղեան պատերազմի տարիներին իրագործւած սարսափելի վայրագութիւններն ու ինչու չէ նաեւ հայկական եկեղեցիների ու գերեզմանների ոչնչացումը- ամէնապարզ օրինակն՝ Հին Ջուղայի գերեզմանոցի աւերումն եր:
Այօ, թուրքերը եւ ազերիները փորձում են հերքել իրականութիւնը դիմելով պատմութեան խեղաթիւրման ու մշակութային ջարդի:

Բայց ին՞չ է մնում մեզ
«միանալ» ու «համախմբւել» մի դրօշի ներքոյ պայքարելու մեր արդար իրաւունքների անունից:

Եւ ահա Ապրիլի 24-ին պահանջատէր իրանահայութիւնը խմբւելով այդ դրօշի ներքոյ բողոքել է

«ԹՈՒՐՔԻԱ, ԸՆԴՈՒՆԻՐ, ԸՆԴՈՒՆԻՐ»
«ՄԻՈՒԹԻՒՆ, ՊԱՅՔԱՐ, ՅԱՂԹԱՆԱԿ»
«ՆԱՀԱՏԱԿՆԵՐ ՄԻԼԻՈՆ ՈՒ ԿԷՍ, ՁԵՐ ԱՐԻՒՆԸ ԿԱՆՉՈՒՄ Է ՄԵԶ»
«ՊԱՅՔԱՐ, ՊԱՅՔԱՐ, ՄԻՆՉԵՒ ՅԱՂԹԱՆԱԿ»
«ՄԱՀ ԹՈՒՐՔ ՖԱՇԻԶՄԻՆ»

Ձեզ եմ ներկայացնում մի քանի պատկերներ թեհրանահայութեան բողոքի ցոյցից:

Monday, April 03, 2006

Տարւայ մարդը

«Քրէական յանցագործը Ադրբեջանում հռչակւել է տարւայ մարդ:» Արմէնպրես, 16 Փետրւարրի 2006

Ըստ հրատարակւած լուրերի՝ Ադրբեջանի «Գորշ Գայլեր» կուսակցութիւնը տարւայ մարդ է հռչակել մարդասպան Ռամիլ Սաֆարովին, որը 2004-ի Փետրւարին Բուդապեշտում կացնահարել եր հայ սպայ Գուրգէն Մարգարեանին: Հունգարական ոստիկանութեան տւեալների համաձայն, Սաֆարովը քնած ժամանակ կացնով ու դանակով հարւածել ու սպանել եր Մարգարեանին:
Հետաքրքիր մարդիկ են ադրբեջանցիները: Աշխարհում, համարեա թէ բոլոր ազգերի մէջ, ընդունւած է որ, միայն այն անձնաւորութիւնները կարող են արժանանալ հերոսի կամ տարւայ մարդու կամ նման կոչումների, որոնք մարդկային մասշտաբով ընդունւած ինչ-ինչ դրական բնորոշների տէր են ու յարակից չափանիշերի համաձայն ճակատագրական դեր են խաղացել իրենց ժողովուրդի ու հայրենիքի համար:
Բայց, ըստ երեւոյթի՝ Ադրբեջանում նման տիտղոսների թեկնածուն կարող են դառնալ մասնաւորապէս քրէական աշխարհի մեծ դեմքերը կամ ահաբեկիչները: Այսինքն հերոսը պիտի լինի քրէական հանցագործ եւ առնւազն մարդասպան: Իսկ մարդասպան լինելու համար, անհրաժեշտ է լինել չափազանց դաժան ու լեցուն անմարդկային ու կենդանական ոգով, այնպէս որ նա զոհացուն սպանութեան պիտի ենթարկի ոչթէ աւանդական միջոցների համաձայն (օրինակ ասենք դանակահարելով կամ հրացանաձգութեամբ), այլ սադիստիք ու բարբարոսական մեթոդներին դիմելով (գերազանցւում է կացնահարութիւնը):
Այստեղ մի շատ կարեւոր հարց է առաջանում, արդեօք այդ ժողովուրդը չունի հերոսական մի մարդկային մոդելային կերպար, որ մի մարդասպանին կոչում է տարւայ մարդ: